Na het eten elke morgen komt de arts langs en deze morgen zei hij dat ik morgen (zaterdag) naar huis mocht. Vandaag nog even goed oefenen!
Rond tien uur kwam de fysiotherapeut en ik ging met krukken lopen, dat ging heel goed. Het was nu niet meer met de aansluitpas maar gewoon doorlopen! Daarna naar de trap en dat was echt een eitje!
Toen zei de therapeut tegen mij dat hij de arts nog wel ging ompraten omdat dit allemaal zo goed ging en hij vond dat ik wel naar huis kon.
Ja en dat is toch wel fijn. Ik belde om 12 uur met Cor dat hij me rond het bezoekuur mocht komen halen. Jippie!
Afscheid nemen van de kamergenoten en van de verpleging en met de rolstoel naar beneden.
Het instappen in de auto viel erg mee, een vuilniszak op de bank en dan draai je zo naar binnen.
En ja het is heerlijk om je eigen huis weer in te stappen!
En wat een welkom, de overbuurvrouw kwam gelijk met bloemetjes waaronder een boeket van mijn collega's en er lagen welkom thuis kaarten op de mat.
De volgende dag kwamen Daisy, Martin en de kleinzoons Luca en Timo met een enorme bos bloemen me verwelkomen thuis. Er volgen ook veel telefoontjes van familie en bekenden en ja er vallen steeds weer kaarten op de mat. Ook kaarten van de hondenuitlaatgroep van 8 uur! Erg leuk dat iedereen zo meeleeft. En dan vraag ik me af: 'hoe zou het met Bentley zijn in het pension op de Oude Bosweg?' Straks maar eens gaan bellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten