De zevende week

En weer ben ik een week verder. Dit was de week van vrijheid. Ik kan en mag weer autorijden en dat is heerlijk. Nu kan ik zelf gaan waar ik wil en hoef ik niet aan Cor te vragen of hij me wil brengen. Dus maandag alleen naar de therapie gegaan. En dat ging een stuk beter na een rustig weekend. Het is het beste dat de dagen dat ik geen therapie heb meer rust neem.
Maandagavond mezelf voor de laatste keer een injectie gegeven tegen trombose. Fijn weer een hoofdstuk afgesloten.

Dinsdag weer een kopje koffie gedronken bij mijn collega's in de bieb. Leuk, dan hoor je ook weer andere verhalen. Woensdagavond weer naar de Cantorij geweest tot de pauze en dat is ook weer fijn om mee te zingen. Donderdag morgen naar de orthopeed geweest, er is een foto gemaakt en dr. Swieringa was heel erg tevreden! en dat ben ik zelf ook, maar.... ja vul maar in het duurt gewoon lang! Ik vroeg aan de ortopeed of ik de foto mocht hebben, maar dat had nog wel wat voeten in de aarde. Zijn secretaresse zou hem wel even uitprinten dat lukte maar net, en dan nog alleen van de linkerkant waar dan wel de nieuwe knie ook opstaat. Zo kun je wel zien dat die linkerkant ook nog een keer an de beurt komt, maar laat ik niet op de zaken vooruit lopen.

Donderdag naar de C&A geweest en voor mezelf twee broeken aangeschaft. Het is natuurlijk fijn dat je afvalt maar m'n kleren passen niet meer. De meeste daarvan heeft Daisy nu in haar bezit, zo blijft het toch in de familie! Ik krijg trouwens veel complimenten voor het afvallen en dat doet goed. Ik voel me ook veel beter, logisch na zo'n 14 kilo minder. Maar we zijn er nog niet. Vandaar een paar goedkope broeken van de C&A.

Donderdag kregen we bericht dat onze oude buurvrouw Luitje was overleden, heel erg triest, haar man zit al 8 jaar in 't Laar in Dronten. Ze is toch 22 jaar de buurvrouw geweest al woonde ze de laatste jaren niet meer naast ons. Maandag wordt ze begraven.

Vrijdagmorgen bij de therapie op de loopband geweest en ook hij zegt dat ik al heel ver ben en dat het heel goed gaat! Vrijdagavond met de Cantorij meegezongen in de dienst van Wereldgebedsdag.
Dat duurde me net iets te lang, je zit dan te lang in dezelfde houding. Maar ik heb het gered en dat is het voornaamste. Zaterdagmorgen hadden we studiedag van de Cantorij en hebben we weer veel
geleerd van Gerrit van der Heide. Die ons veel leerde over de ademhaling tijdens het zingen en wonderbaarlijk dan klinkt het allemaal ook een stuk beter! Daarna van een heerlijke lunch genoten met elkaar. Morgen zondag probeer ik naar de kerk te gaan, de koster heeft een mooi plaatsje voor mij in gedachten zodat ik zonder dat iemand het merkt de kerk kan verlaten.
Inmiddels de kerkdienst bijgewoond en het toch anderhalf uur uitgehouden, lekker met de voetjes op de bank!
Zo op naar week acht, kan alleen nog beter gaan!